De weersberichten waren aanvankelijk wat wisselend, maar uiteindelijk toonde de weer-app dat het mooi wandelweer zou worden en dat klopte precies!
De boswachter met wie we op pad zouden gaan stond op de afgesproken parkeerplaats op ons te wachten. We hadden op de A50 een beetje vertraging opgelopen door wegwerkzaamheden, maar uiteindelijk waren we op tijd. Het wachten was nog even op iemand die had gebeld en blijkbaar ook in de file stond. Uiteindelijk konden we rond 14 uur met de wandeling starten.
De boswachter begon meteen te vertellen over het terrein en het wild en attendeerde ons steeds op waar we welk wild konden tegenkomen. We vonden diverse keren de voetsporen van herten, wilde zwijnen en zelfs van biggetjes.
Het terrein was afwisselend, loofbomen, waaronder veel gewroet was door de overpopulatie aan zwijnen, heide, naaldbomen en gras. Normaal leven er in dat gebied rond de 1500 zwijnen en nu was de populatie gegroeid tot wel zo’n 10.000 zwijnen. Deze zomer hebben de bomen door te weinig zonwarmte te weinig vruchten gegeven, waardoor er een voedseltekort is.
Te weinig eikels, beukennootjes etc. In combinatie met de huidige populatie zwijnen geeft dit een fors voedseltekort voor de zwijnen. Er worden o.a. daarom zwijnen afgeschoten. De magere zwijnen worden hier en daar in het bos achtergelaten als voedsel voor andere dieren. De zwijnen die beter in conditie zijn worden verkocht aan poeliers.
Er schijnen een stuk of 15 wolven in het gebied voor te komen. Wolven eten geen dieren die ze dood vinden, ze jagen zelf. Dus wanneer jagers kadavers van zwijnen achterlaten, worden deze niet door de wolven opgegeten, maar door andere dieren.
We hadden het geluk dat we op de hei een paar reebokjes zagen, die redelijk aan wandelaars gewend waren, op afstand bleven ze rustig door eten.
We hebben de sprengen gezien, met prachtig helder water. Het water van de heldere sprengen werd in het verleden gebruikt voor een wasserij. Er is ook een rode spreng, die kleur is ontstaan omdat het water in deze spreng ijzerhoudend is.
We zagen een enorme diversiteit aan landschap en vegetatie. De vertellingen van de boswachter waren enorm leuk en leerzaam. Tot onze verrassing blijken er ook vele grafheuvels te liggen waar we langs zijn gewandeld. Nooit geweten!
Zowel wij als de honden hebben genoten van de wandeling! Er was een losloop gedeelte waar ze konden rennen, maar we hebben er voor gekozen om onze honden aangelijnd te houden, wat prima was.
Moe maar voldoen kwamen we na 7,2 kilometer wandelen weer bij de auto’s aan en toen begon het te regenen. We hebben nog even staan napraten, al stroopwafels etende en daarna zijn we lekker naar huis gegaan, haardje aan, kopje koffie, lekker eten en vroeg naar bed. Een mooie dag!